بنابر اعلام وزارت بهداشت، سیب زمینی یکی از غذا‌های معروف در دنیاست که باور‌های غلطی در مورد آن وجود دارد. ذهنیت ما در مورد سیب زمینی بد است در صورتی که مطالعه‌ای جدید نشان داد که سیب زمینی می‌تواند به کاهش وزن و کاهش مقاومت به انسولین در افراد مبتلا به اختلالات قند خون کمک کند. در مقایسه با بعضی غذا‌های نشاسته دیگر سیب زمینی دارای دانسیته انرژی پایینی می‌باشد.
در یک مطالعه محققین ۴۰ درصد گوشت و ماهی موجود در دستور‌های غذایی را با سیب زمینی جایگزین کردند تا میزان انرژی غذا کاهش یابد در حالی که حجم آن وعده غذایی در حد سیر کننده‌ای باقی بماند. سیب زمینی‌ها طوری آماده شدند که میزان فیبر آنها افزایش یابد (به عنوان مثال ابتدا آب پز و ۲۴ ساعت قبل از اضافه کردن به غذا سرد شده و با پوست پخته شدند).
در پایان این مطالعه کاهش ۵.۶ درصد از وزن بدن یا ۵.۸ کیلوگرم طی ۸ هفته مشاهده گردید و مقاومت به انسولین بهبود یافت. شرکت کنندگان در تحقیق بیان کردند که علی رغم اینکه انرژی (کالری) دریافتی روزانه آنها کاهش پیدا کرده بود، اما همچنان احساس سیری داشتند.
دانسیته میزان انرژی موجود در وزن مشخصی از غذا می‌باشد (kcal/g). در نتیجه ترکیباتی مانند آب و فیبر حجم غذا را افزایش می‌دهند بدون اینکه کالری غذا را بالا ببرند. مردم تمایل دارند که حجم ثابتی از غذا را مصرف کنند در نتیجه کاهش کالری غذا همراه با حفظ حجم غذا می‌تواند به افزایش حس سیری و پیروی از رژیم غذایی در طولانی مدت کمک کند.
سیب زمینی یکی از غذا‌های معروف در دنیاست که کالری خیلی زیادی ندارد، اما حاوی مواد مغذی مهمی است. در مطالعات اپیدمیولوژیک سیب زمینی جز غذا‌های گیاهی کمتر سالم که باعث افزایش وزن می‌شود طبقه‌بندی شده است. همچنین مصرف آن با افزایش خطر دیابت مرتبط دانسته شده است در صورتی که این مطالعه نشان داد که که یک الگوی غذایی سالم همراه با مصرف سیب زمینی وزن بدن را کاهش و سطح قند خون را بهبود می‌دهد.
سیب زمینی چربی بسیار اندکی دارد و دانسیته انرژی پایینی دارد و مواد مغذی مهمی مثل فیبر و پتاسیم را تامین می‌کند. همچنین گران قیمت نیست. سیب زمینی منبعی از فیتوکمیکال‌هاست که برای سلامتی مورد نیاز است. نشاسته آن در صنایع غذایی به عنوان قوام دهنده، حجم دهنده و پایدار کننده کاربرد دارد. علاوه بر این سرد شدن سیب زمینی پخته شده میزان قابل توجهی نشاسته دیر هضم و نشاسته مقاوم در سیب زمینی ایجاد می‌کند که حس سیری می‌دهد، اما به دلیل این که جذب نشده از دستگاه گوارش خارج می‌شود انرژی برای بدن فراهم فراهم نمی‌کند.
