ادرار کردن زیر دوش از دید بسیاری از افراد ایده‌ای هوشمندانه به نظر می‌رسد و دلیل موجهی نیز برای این کار وجود دارد: حفظ محیط زیست و کاهش مصرف آب که در توالت استفاده می‌شود. اما این عادت، معایب خاص خود را دارد که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم.
ممکن است به مثانه خود آموزش اشتباه بدهید!
وقتی زیر دوش و با صدای جریان آب ادرار می‌کنید، به صورت ناخواسته به مغز خود می‌آموزید که صدای آب جاری، محرکی برای ادرار کردن باشد. اگر این کار را تکرار کنید، مغز شما ارتباطی بین صدای آب و نیاز به تخلیه مثانه ایجاد می‌کند.
به این اثر، «اثر پاولویان» گفته می‌شود؛ یعنی واکنش شرطی به یک صدای خاص یا محرک محیطی. یک درمانگر توضیح داده که این اثر ممکن است برای همه افراد مشکل‌ساز نباشد، اما برای کسانی که به اختلالات عملکرد کف لگن مبتلا هستند، می‌تواند به نشت ادرار در زمان‌های ناخواسته منجر شود.
ممکن است بدن شما برای این کار آماده نباشد
ادرار کردن زیر دوش ممکن است از نظر آناتومی برای زنان مناسب نباشد. در این حالت، تخلیه کامل مثانه به درستی انجام نمی‌شود، زیرا زنان نمی‌توانند در حالت ایستاده به طور کامل عضلات کف لگن خود را شل کنند. برخلاف مردان که پروستاتشان از مثانه پشتیبانی می‌کند، زنان چنین ساختاری ندارند. در نتیجه، تخلیه مثانه در این حالت ناقص خواهد بود.
چگونه از این وسوسه جلوگیری کنیم؟
اگر نمی‌توانید در برابر وسوسه ادرار کردن زیر دوش مقاومت کنید، بهتر است که این کار را تنها در حمام خانه خود انجام دهید و از انجام آن در حمام‌های عمومی خودداری کنید. این مسئله بیشتر جنبه اجتماعی دارد تا میکروبیولوژیکی.
ادرار در حین خروج ممکن است میکروب‌هایی از انتهای مجرای ادرار را با خود حمل کند. انجام این کار در حمام شخصی می‌تواند احتمال مواجهه دیگران با این آلودگی‌ها را کاهش دهد.
منبع: روزیاتو
