بزرگ‌ترین حسن تأمین ویتامین‌ها از طریق منابع غذایی در این امر نهفته است که هرگز امکان هایپرویتامینوز و مسمومیت از بعضی از ویتامین‌ها و عوارض خطرناک آنها فراهم نمی‌شود. البته افرادی که وگان صرف و گیاه‌خوار می‌باشند، بانوانی که قصد بارداری دارند و همچنین نوزادان، کودکان و افرادی که به بیماری‌های خاصی مبتلا می‌باشند، در مورد تأمین میزان نیازشان به ویتامین‌های ۱۳گانه باید با درمانگران‌شان رایزنی کنند. عوارض استفاده فراتر از میزان نیاز
الف) خطرات استفاده بیش از اندازه از ویتامین‌های محلول در چربی
ویتامین D: ایجاد مسمومیت، افزایش جذب بیشتر کلسیم مازاد بر نیاز، بدحالی وحالت تهوع، سردرد، ضعف عضلانی، سنگ کلیه و صدمات برگشت‌ناپذیر بر عملکرد کلیه‌ها و اختلالات ضربان قلب یا آریتمی.
ویتامین A: مصرف بیش از نیاز ویتامین A، عوارض سخت و سنگینی را موجب می‌گردد. از جمله آنها می‌توان به کاهش استحکام استخوان‌های بدن اشاره نمود یا در دوران بارداری، اضافه دریافت آن، صدمات جدی به جنین وارد می‌سازد.
ویتامین E: ویتامین E بی‌خطر از گروه ویتامین‌های محلول در چربی در صورت ادامه مصرف بلند مدت با مقادیر بالاتر گرایش به خون‌ریزی‌ها را پدیدار می‌نماید.
ب) ویتامین‌های محلول در آب
گرچه در بدن ذخیره نشده، مازاد بر نیازشان دفع می‌شود، ولی مصرف بیش از نیاز تعدادی از آنها عوارضی را پدیدار می‌سازد، مثلاً:
ویتامین B۳: در دوز‌های افزون‌تر باعث بروز سردرد، سرخی پوست، فشارخون، در مواقع به کارگیری آن در مقادیر مگادوز برای کاهش سطح چربی خون ممکن است فشارخون به قدری کاهش پیدا نماید که منجر به از پا افتادن و بی‌هوشی شود و علاوه بر آن عارضه اسهال، سوزش سر دل، شکم درد و آسیب‌های جدی به کبد زمینه‌سازی گردد.
ویتامین B۶: در صورت استفاده بلند مدت دوز‌های بالای این ویتامین منجر به اختلالات اعصاب یا نوروپاتی می‌گردد که با قطع ادامه مصرف آن برطرف می‌شود.
