فرحناز چنگایی بیان کرد: افزایش شاخص توده بدنی (BMI) یک مشکل بهداشت جهانی است که شیوع آن در حال افزایش است.
وی ادامه داد: عادات بد غذایی و زندگی بی‌تحرک، دلیل عمده بروز این مشکل بوده و سلامت افراد در همه گروه‌های سنی به خصوص زنان را تهدید می‌کند و در صورتی که بارداری اتفاق بیفتد مخاطرات فراوانی را در پی خواهد داشت.
چنگایی اضافه کرد: سازمان جهانی بهداشت چاقی را یک بیماری همه‌گیر با شیوع بالاتر در زنان نسبت به مردان توصیف می‌کند. در طول ۴۰ سال گذشته افزایش قابل توجهی در میزان اضافه وزن و چاقی در زنان در هنگام بارداری دیده شده است.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی لرستان با بیان اینکه BMI و افزایش وزن حاملگی نشانگر وضعیت تغذیه‌ای قبل و حین بارداری است، اظهار کرد: چاقی در دوران بارداری با BMI بیشتر از ۲۹ توصیف می‌شود و زنان با BMI ۲۶ تا ۲۹ دارای افزایش وزن محسوب هستند.
وی افزود: زنان با BMI کمتر از ۱۹.۸ زیر وزن نرمال و بین ۱۹.۸ تا ۲۶ دارای وزن نرمال هستند. علی رغم توصیه کالج زنان و زایمان آمریکا در سال ۲۰۱۳ برای ارائه مشاوره پیش از بارداری در مورد اضافه وزن (BMI ۲۵ to <۳۰) و چاقی (BMI ≥۳۰) اطلاعات کافی برای انجام چنین مشاوره‌هایی در دسترس نیست.
چنگایی گفت: بارداری می‌تواند برای بسیاری از زنان بدون در نظر گرفتن وزن بدن، استرس روانی قابل توجهی داشته باشد، در حدود ۱۰ درصد از زنان باردار اختلال روانی را به طور معمول تجربه می‌کنند.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی لرستان افزود: زنانی که چاق هستند بیش از زنان با وزن بدن طبیعی از نظر روانی و عاطفی پریشانی دارند و بسیاری از زنان باردار با BMI بالا گزارش می‌کنند که در معاینات پزشکی، به دلیل سایز بدنشان، احساس تحقیر، ناراحتی و اضطراب می‌کنند.
وی ادامه داد: مشکلات بهداشت روان در دوران بارداری می‌تواند عواقب جدی برای زنان، نوزادان و خانواده‌های آن‌ها، از جمله عدم رعایت مراقبت‌های دوران بارداری، رفتارهای پرخطر بهداشتی و احتمال بیشتر افسردگی پس از زایمان را به همراه داشته باشد.
چنگایی تصریح کرد: با توجه به اینکه اطلاعات در مورد تاثیر افزایش وزن و پیامدهای روانشناختی در زنان باردار محدود بوده و BMI بالا و پایین مادر می‌تواند در بروز برخی از عوارض ذکر شده نقش داشته باشد، لذا حاملگی در زنان با وزن غیرطبیعی باید به عنوان یک حاملگی پرخطر در نظر گرفته شود تا با دانستن این موضوع از عوارض آن بتوان جلوگیری کرد.
این دانشیار دانشگاه علوم پزشکی لرستان با بیان اینکه به دلایل یاد شده بر آن شدیم مطالعه‌ای با هدف تعیین ارتباط BMI قبل از بارداری بر روی اضطراب و افسردگی مادر در دوران بارداری و پس از زایمان انجام دهیم، گفت: نتایج این مطالعه نشان داد که افزایش بیش از حد شاخص توده بدنی (BMI) در طول بارداری می‌تواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت روان مادران داشته باشد.
وی بیان کرد: در حالی که چاقی قبل از بارداری ممکن است با سطوح بالاتر افسردگی در دوران بارداری مرتبط نباشد. درک این روابط می‌تواند به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی کمک کند تا مداخلات هدفمندی را برای حمایت از سلامت روان زنان باردار توسعه دهند.
چنگایی گفت: این یافته‌ها نشان می‌دهد که نیاز به برنامه‌های آموزشی و حمایتی برای زنان باردار و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی وجود دارد. این برنامه‌ها می‌توانند شامل مشاوره‌های مرتبط با مدیریت وزن، بهبود تصویر بدن و تکنیک‌های مقابله با استرس باشد.
