در روز‌هایی که استقلال با حضور مجتبی جباری در راس کادر فنی برای قهرمانی در جام حذفی تلاش می‌کند، باشگاه تاکید به جذب مربی خارجی دارد و گویی این سیاست برای آرام کردن فضای سکوهاست.
در فوتبال اصل مهمی وجود دارد به نام حمایت از کادر فنی. حمایت از کادر فنی زمانی که تیم نتیجه می‌گیرد، هنر نیست و اصلا وجود خارجی ندارد، چون در چنین شرایطی حمایت بدیهی‌ترین کار ممکن است. حمایت زمانی معنی پیدا می‌کند که تیم وارد بحران می‌شود و پی در پی شکست می‌خورد.
تاکید تماشاگران استقلال به روی حضور یک مربی خارجی و ناکامی باشگاه در مذاکره با برخی از مربیان صاحب نام موجب حضور موسیمانه در راس کادر فنی تیم استقلال شد! این سرمربی در ایران همان کاری را کرد که در عربستان کرد. چند ماه کار و بعد شکایت به فیفا. حالا او منتظر دریافت نزدیک به ۱.۵ میلیون دلار از استقلال است. آنهم بابت چند بازی که بیشتری هایش با شکست همراه بود.
بعد از رفتن موسیمانه، سهراب بختیاری زاده به استقلال سامان خوبی داد. موفقیت در بازیهای حذفی و صعود به دور حذفی لیگ الیت نشان داد این مربی جوان در صورت فرصت می‌تواند استقلال را به آرامش برساند، اما نقد بیش از اندازه تماشاگران به این مربی و تاکید به حضور مربی خارجی موجب استعفای سهراب شد و این استعفا در پی خود حضور بوژوویچ در راس کادر فنی تیم استقلال را به همراه داشت. ۹ بازی بدون برد! حالا هم که مجتبی جباری آمده و استقلال در اولین بازی به همراه او پیکان را شکست داده و به جام قهرمانی در مسابقات حذفی نزدیک شده تماشاگران دوباره مربی خوب خارجی را فریاد می‌زنند!
استقلال تنها تیمی است که روی سکو‌ها تصمیم می‌گیرد. در حالی که آنچه روی سکو‌ها فریاد زده می‌شود اگر چه صادق است، اما واکنش‌های احساسی است. همان تماشاگرانی که در بازی پیشین استقلال بازیکنان را بی غیرت می‌خواند در بازی با پیکان بازیکنان را ایسلندی تشویق کردند. اگر قرار به تکرار حضور مربیانی، چون موسیمانه و بوژوویچ در استقلال است مجتبی جباری را نگه دارید و به جای جذب چنین مربیان خارجی دستیار خوب خارجی به او بدهید. مثل اوسمار برای پرسپولیس که بعد از رفتن یحیی تیم را قهرمان کرد.
