متخصصان در نیوزیلند دریافتند که اگر بافت حساس به نور در پشت چشم به طور غیر طبیعی نازک باشد، احتمال ابتلای افراد به این بیماری در دهه ۶۰، ۵۰ و حتی ۴۰ سالگی بسیار بیشتر است. این مشکل از نظر پزشکی به عنوان نازک شدن شبکیه شناخته می‌شود و باعث اختلال در دید می‌شود که شامل دیدن نقاط، خطوط یا نور‌های چشمک زن و همچنین تغییر در درک رنگ می‌شود.
در این مطالعه خطر زوال عقل نیز در افرادی که علائم باریک شدن شریان‌ها و ورید‌های پهن‌تر در چشم داشتند، افزایش یافت که می‌تواند باعث درد یا فشار و همچنین از دست دادن بینایی در یک چشم شود.
متخصصان دانشگاه «اوتاگو» پیشنهاد کردند که هر دو مشکل نشان‌دهنده جریان ناکافی خون به چشم و مغز است که می‌تواند به ایجاد اختلال حافظه کمک کند.
آنها افزودند این وضعیت همچنین می‌تواند نشانه‌ای از گردش خون ضعیف در سراسر بدن باشد که یک عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل و همچنین حمله قلبی و سکته مغزی است.
به گزارش «دیلی میل»، به گفته دکتر «اشلی بارت یانگ»، نویسنده و محقق روانشناسی، بنابراین معاینه کامل چشم می‌تواند روشی مفید برای هدف قرار دادن افراد در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشد.
تشخیص زودهنگام برای نتایج بهتر بسیار مهم در نظر گرفته می‌شود، زیرا درمان‌های زوال عقل می‌توانند با علائم مبارزه کرده و پیشرفت را کاهش دهند.
برای این مطالعه، کارشناسان داده‌های شرکت‌کنندگان در مطالعه چند رشته‌ای سلامت و توسعه Dunedin را تجزیه و تحلیل کردند که داده‌های سلامت ۴۵ سال از ۹۰۰ نیوزیلندی با میانگین سنی ۴۵ سال را ثبت کرد.
آنها عکس‌ها و اسکن‌های شبکیه چشم شرکت‌کنندگان را با تست‌های شناختی که برای پیش‌بینی خطر ابتلا به این بیماری طراحی شده‌اند، ترکیب کردند.
ارزیابی‌ها در بدو تولد و در سنین ۳، ۵، ۷، ۹، ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۸، ۲۱، ۲۶، ۳۲، ۳۸ و اخیراً در سن ۴۵ سالگی انجام شد.
نتایج نشان داد افرادی که دارای شرایطی، چون نازک شدن شبکیه و سلامت ضعیف رگ‌های خونی چشم بودند، به احتمال زیاد علائم زوال شناختی را در سن ۴۵ سالگی نشان می‌دادند.
متخصصان توصیه کردند که تصویربرداری می‌تواند یک روش ساده و کم هزینه برای ارزیابی خطر زوال عقل در میان سالمندان باشد.
زوال عقل اصطلاحی برای چندین بیماری است که بر حافظه، تفکر و توانایی انجام فعالیت‌های روزانه تأثیر می‌گذارند.
سازمان جهانی بهداشت همچنین در این باره اظهار کرد: این بیماری با گذشت زمان بدتر می‌شود و همچنین عمدتا افراد مسن را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اما همه افراد با افزایش سن به آن مبتلا نمی‌شوند. بیماری آلزایمر، یکی از اختلالات زیرمجموعه زوال عقل و شایع‌ترین نوع آن است.
داده‌های پزشکی حاکی از آن است که بیشترین نسبت افرادی که برای اولین بار بیماری آلزایمر در آنها تشخیص داده می‌شود در گروه سنی ۶۰ تا ۷۹ سال هستند که ۶۲.۱ درصد از کل مبتلایان به این بیماری را تشکیل می‌دهند. در عین حال، افراد مبتلا به بیماری آلزایمر که زیر ۶۰ سال سن دارند، ۲۱.۳ درصد از مبتلایان به آن را تشکیل می‌دهند که آماری به مراتب بیش از تعداد بیمارانی است که در سراسر جهان در مراحل ابتداییِ ابتلا به این اختلال حافظه‌ای هستند و چیزی حدود ۵ تا ۱۰ درصد برآورد می‌شود.
