بالنگ یکی از انواع مرکبات است که ظاهری شبیه لیمو بزرگ و پوسته‌ای با برجستگی‌های نامنظم دارد. وزن آن ممکن است به ۳ تا ۴ کیلوگرم و اندازه‌اش به ۱۰ تا ۲۰ سانتی‌متر برسد. برخلاف دیگر میوه‌ها، پالپ بالنگ معمولا خورده نمی‌شود، زیرا کم است و هسته‌های فراوان دارد. اما اساسا پوسته آن که طعم شیرین‌تر و دلچسب‌تری نسبت به لیمو دارد، استفاده می‌شود. پوسته بالنگ حاوی ترکیبات مفید برای بدن است و معمولا به‌عنوان مربا و طعم‌دهنده در انواع دسر کاربرد دارد. درخت بالنگ کوچک با برگ‌های بیضی‌شکل و کشیده است که شکوفه‌های سفید با رایحه بسیار مطبوع دارد. خاستگاه این درخت، آسیا به‌خصوص کوه‌های هیمالیا و هند وچین است که قرن‌ها پیش از میلاد مسیح به ایران آورده شد تا به یونان و نواحی خاورمیانه فرستاده شود.
ارزش تغذیه‌ای بالنگ
بالنگ از قرن‌ها پیش توسط رومیان باستان به‌خاطر ارزش تغذیه‌ای بالا به‌عنوان پادزهر و آنتی بیوتیک کاربرد داشت. بالنگ سرشار از فیبر‌ها و املاح نظیر مس، کلسیم، منگنز و فسفر است. مقدار بالای ویتامین‌های A، C و گروه B همچنین بتاکاروتن موجود در آن، به مقابله با خستگی و بیماری‌های زمستان کمک می‌کند. خواص بالنگ باعث شده تا این میوه در پیشگیری از بیماری‌های ویروسی تنفسی مانند برونشیت و سرماخوردگی موثر باشد. این میوه نشاط‌آور و محرک است که در موارد خستگی، کمبود انرژی و افسردگی فصلی کاربرد دارد. عصاره آب پالپ بالنگ معطر وانرژی‌زاست و فواید بسیاری برای سلامت بدن دارد. این نوشیدنی را می‌توان همراه با کمی عسل و آب به‌عنوان شربت میل کرد.
چطور می‌توان تلخی بالنگ را گرفت؟
امروزه به‌ندرت میوه تازه بالنگ به‌فروش می‌رسد و غالبا به‌شکل مربا تهیه می‌شود. اما هنگام استفاده از بالنگ تازه ابتدا باید تلخی پوسته آن گرفته شود. برای این‌کار، سطح میوه را خوب بشویید و با چاقوی تیز لایه زردرنگش را از لایه ضخیم سفیدرنگش جدا کنید. سپس لایه سفیدرنگ را خرد کرده و ۵ روز در آب سرد قرار دهید و هر روز نیز آب را عوض کنید. از این لایه برای تهیه مربا و دسر استفاده می‌شود. مربا بالنگ را می‌توان مدت طولانی در محیط خنک و در ظرف درب‌دار نگهداری کرد.
منبع: مجله سلامت
