طبق نتایج یک مطالعه، مصرف طولانی مدت عصاره چای سبز با میزان دُز بالا ممکن است در برابر سرطان، بیماری‌های قلبی-عروقی، چاقی و دیابت نوع مصونیت ایجاد کند، اما ممکن است در درصد کمی از افراد باعث آسیب کبدی شود.
اما چه افرادی در معرض خطر هستند؟ محققان دانشگاه راتگرز در بررسی‌های خود به دو تغییر ژنتیکی که برخی از این خطرات را پیش‌بینی میکند، اشاره کردند.
حامد سماوات، نویسنده ارشد این مطالعه و استادیار علوم تغذیه در دانشکده بهداشت راتگرز گفت: درک پیش‌بینی این موضوع که چه فردی دچار آسیب کبدی می‌شود به طور بالقوه مهم است، زیرا شواهد فزاینده‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد عصاره چای سبز با دُز بالا ممکن است مزایای سلامتی قابل توجهی برای افرادی داشته باشد که بتوانند با خیال راحت آن را مصرف کنند.
محققان با استفاده از داده‌های حاصل از آزمایش چای سبز مینه‌سوتا- یک مطالعه بزرگ در مورد تاثیر چای سبز بر سرطان سینه- این موضوع را بررسی کردند که آیا افرادی با تغییرات ژنتیکی خاص پس از مصرف روزانه ۸۴۳ میلی‌گرم آنتی اکسیدان اولیه در چای سبز که یک کاتچین موسوم به اپی گالوکاتچین گالات (EGCG) است، بیشتر از دیگران علائم استرس کبدی را تجربه میکنند؟
محققان دو پلی مورفیسم (چند ریختی) ژنتیکی را انتخاب کردند، زیرا هر کدام تولید آنزیمی را تنظیم میکند که EGCG را تجزیه میکند. آزمایش چای سبز مینه‌سوتا به این دلیل انتخاب شد که تستی جامع از یک جمعیت مشخص بود. در این آزمایش یک ساله بیش از ۱۰۰۰ زن یائسه حضور داشتتند که داده‌های مربوط به آنها در مدت سه، شش، ۹ و ۱۲ ماه جمع آوری شد.
تجزیه و تحلیل محققان نشان داد که علائم اولیه آسیب کبدی در زنان با یک تغییر در ژنوتیپ کاتکول-O-متیل ترانسفراز (COMT) تا حدودی بیشتر از حد طبیعی است و به شدت با تغییر در ژنوتیپ یوریدین ۵’-دی فسفو-گلوکورونوزیل ترانسفراز ۱ A ۴ (UGT ۱ A ۴) پیش بینی می‌شود.
به طور میانگین در شرکت کنندگانی با ژنوتیپ پرخطر UGT ۱ A ۴، آنزیمی مشاهده شد که نشان داد فشار کبد پس از ۹ ماه مصرف مکمل چای سبز تقریبا ۸۰ درصد افزایش پیدا میکند، در حالیکه آنزیم‌هایی با ژنوتیپ‌های کم خطر شاهد افزایش ۳۰ درصدی همان آنزیم بودند.
به گزارش هندوستان تایمز، محققان با اشاره به نتایج بدست آمده تاکید کردند که هنوز راه طولانی وجود دارد تا بتوان در تشخیص افرادی که میتوانند از عصاره چای سبز به میزان بالا استفاده کنند، عمل کرد.
