اسماعیل کارتال، سرمربی پرسپولیس، حالا دیگر تنها یک مربی که برای قهرمانی می‌جنگد نیست؛ او در کنفرانس اخیر خود، تصویری صریح، متفاوت و خواندنی از دغدغه‌ای عمیق‌تر ارائه داد: نسل‌سازی در دل رقابت برای قهرمانی. کارتال در صحبت‌هایی که بیشتر از یک اظهارنظر فنی به‌نظر می‌رسید، صحنه‌ای واقعی و گاهی تلخ از تقابل میان توسعه و نتیجه‌گرایی ترسیم کرد.
کارتال از همان روز‌های نخست حضورش در پرسپولیس، پای کار جوان‌ها آمد. او از ورود ۱۲ بازیکن تیم‌های جوانان و امید به تمرینات اصلی صحبت کرد؛ جوان‌هایی که زیر نگاه دقیق کادرفنی محک می‌خورند و بر اساس کیفیت‌شان گام به گام به ترکیب بزرگسالان نزدیک می‌شوند. کارتال تأکید کرد: «ما هر هفته سه، چهار نفر از آنها را به لیست می‌آوریم و بازی می‌دهیم.»، اما بعد خیلی شفاف و بدون تعارف گفت: «نمی‌توانیم با تیم جوانان وارد زمین شویم، چون برای قهرمانی می‌جنگیم.»
سرمربی ترکیه‌ای پرسپولیس جمله‌ای به یادماندنی به زبان آورد: «جوان‌ها مثل چاقو هستند؛ هم می‌توانند بِبُرند و هم برعکس عمل کنند.» او با اشاره به بازی دادن به یعقوب براجعه در دیدار قبلی گفت: «او بازیکن تیم ملی جوانان است، ولی گل دوم را از ناحیه او خوردیم، چون نتوانست سر بزند.» کارتال از این تجربه نه برای سرزنش، بلکه برای واقع‌گرایی استفاده کرد. تجربه‌ای که نشان می‌دهد میدان دادن به بازیکن جوان، حتی اگر بااستعداد باشد، در اوج رقابت قهرمانی چقدر می‌تواند پرهزینه باشد.
در عین حال، کارتال به‌خوبی نقش باشگاه در این مسیر را هم روشن کرد. او گفت: «اگر باشگاه تصمیم بگیرد که اولویت با ساختن نسل جدید است، ما هم می‌پذیریم. ولی باید صادقانه بگوییم که در این صورت قهرمانی در اولویت نیست.» او این تصمیم را فراتر از یک انتخاب فنی دانست و آن را در سطح کلان مدیریتی تعریف کرد؛ جایی که باید تعیین شود اول باشگاه دنبال جام است یا تولید ستاره و درآمدزایی از بازیکنان جوان.
کارتال نشان داد که نه تنها به جوانان باور دارد، بلکه آنها را زیر نظر دارد، فرصت می‌دهد و برایشان برنامه دارد؛ اما در عین حال اهل رؤیاپردازی نیست و می‌داند که قهرمانی و جوانگرایی مطلق، دو مسیر جدا هستند مگر اینکه یک سیستم کامل از جمله مدیران و هواداران پشتیبان این پلن باشد. صحبت‌های صریح و حرفه‌ای او، بار دیگر تصویری از یک مربی با نگاه توسعه‌گرا در فوتبال نتیجه‌محور امروز را به نمایش گذاشت؛ مربی‌ای که جوان‌ها را مثل چاقو می‌بیند، اما می‌داند برای استفاده از آنها، مهارت و زمان لازم است.
کارتال در بخش مهم صحبت‌هایش می‌گوید: “اگر می‌خواهیم سمت بازی دادن به جوان‌ها برویم باید باشگاه قرار بگذارد ما مهم است جوانان برایمان و آنها را می‌خواهیم به یک جایی برسانیم و بفروشیم و قهرمانی هم نمی‌خواهیم. باشگاه باید این را به همه اعلام کند و ما هم می‌گوییم باشد. ولی در شرایط قهرمانی بازی دادن به جوان‌ها مثل چاقو است هم می‌تواند بِبُرد و هم برعکس شود. “
کارتال در مدت اخیر از یعقوب براجعه، ابوالفضل بابایی، سمیر حبوباتی و علیرضا خدادادی برای دقایقی بهره برده و روی آنها سرمایه گذاری بلند مدت با نگاه واقع گرایانه دارد.
