امروز سوت آغاز رقابت‌های حساس باشگاهی آسیا (لیگ نخبگان و سطح دو) برای نمایندگان ایران به صدا در می‌آید و چشم میلیون‌ها هوادار به عملکرد تیم‌های محبوب‌شان دوخته خواهد شد.
در لیگ نخبگان آسیا، تراکتور در دیداری دشوار به مصاف شباب الاهلی امارات می‌رود. همچنین استقلال در سطح دوم لیگ قهرمانان با الوصل امارات روبه‌رو می‌شود. ازسوی دیگر، سپاهان هم کار خود را برابر الحسین اردن آغاز خواهد کرد.
برای بررسی ابعاد مختلف این شروع پرچالش، اعتماد گفت‌وگویی با فرزاد آشوبی، پیشکسوت فوتبال کشورمان ترتیب داده که مشروح آن را در ادامه خواهید خواند.
* وضعیت کلی تیم‌های تراکتور و سپاهان را در آستانه رقابت‌های باشگاهی آسیایی چطور ارزیابی می‌کنید؟
سطح کیفی و عملکردی فوتبال ما طی سال‌های اخیر، دورنمای بزرگی از موفقیت را به ما نشان نمی‌دهد. البته که در یک شرایط نرمال، انتظار داریم هر دو تیم مقابل رقبای خود به برتری برسند، به ویژه تراکتور که به واسطه حضور آقای اسکوچیچ و پشتوانه بزرگ قهرمانی در لیگ انتظارات بزرگ‌تری هم نسبت به این تیم وجود دارد. اما در کل حضورمان در این مسابقات توأم با احترام، بیشتر نیست! امیدوارم این پیش‌بینی غلط باشد، اما متاسفانه باتوجه به شرایط سخت‌افزار و نرم‌افزار فوتبال ما و بی‌توجهی‌های همیشگی نسبت به فوتبال و نیاز‌های حرفه‌ای آن واقعا تصورش هم سخت است که برای باشگاه‌هایمان درصد زیادی برای موفقیت قائل شویم.
باتوجه به فعالیت تراکتور و سپاهان در بازار نقل و انتقالات، فکر می‌کنید وضعیت این دو تیم برای حضور پرقدرت در آسیا تا چه حد ایده‌آل است؟
هر دو تیم پیش‌فصل خوبی را پشت سر گذاشتند و موفق شدند که نفرات خوبی را جذب کنند، اما واقعیت فوتبالی ما، تصور رسیدن به موفقیت را مشکل می‌کند. در این بخش کار برای ما سخت می‌شود، اما باتوجه به رقبای این دو تیم در بازی اول، انتظار به‌حق ما این است که هر دو تیم عملکرد موفقی داشته باشند، اما در ادامه و با سخت‌تر شدن رقبا به همان تنظیمات کارخانه برمی‌گردیم! از یک جایی به بعد امیدواری برای رسیدن به موفقیت و عناوین بزرگ، کاهش خواهد یافت. البته در این زمینه، به عملکرد تراکتور خوشبین‌تر هستم، به واسطه کیفیت فنی خوب و تجربه‌ای که در لیگ قهرمانان در فصل پیش به دست آوردند، اما لیگ نخبگان قطعا شرایط متفاوتی را پیش روی این تیم قرار می‌دهد و کار سخت‌تری خواهند داشت.
فرمت جدید برگزاری بازی‌های باشگاهی آسیا چقدر به فوتبال باشگاهی ما کمک کرده است؟
به فوتبال ما هیچ کمکی نمی‌کند! تصمیماتی که در سطوح بالای کنفدراسیون فوتبال آسیا یا فیفا گرفته می‌شود به فوتبال ما کمکی نخواهد کرد. به فوتبال ما تصمیم‌گیرندگان و مجریانی کمک می‌کنند که در واقع علم و تجربه و منطق داشته باشند و این ویژگی‌ها قادر باشند که تایید کنند. صحت و درستی آنها یک مهر تایید بزنند که متاسفانه ما در ظاهر حرفه‌ای هستیم، اما با استاندارد‌های امروزی و جهانی فاصله داریم. تا زمانی که تغییرات ملموس و حرکت به سوی اجرایی شدن آن با قدرت و ضمانت‌های اجرایی واضح و مشخصی صورت نگیرد، تصور قهرمانی و موفقیت‌های بزرگ ممکن نیست. حتی اگر اتفاق هم بیفتد خیلی گذرا و غیرماندگار خواهد بود.
تجربه مربیان سه باشگاه ما در این مسابقات تا چه حد می‌تواند برخی کمبود‌ها را جبران کند؟
ما به لحاظ داشته‌های انسانی، شرایط قابل قبولی را داریم. هم در زمینه مربی‌ها و هم بازیکنان قابل قبول است، اما فاقد یک برنامه‌ریزی و مسیر مشخص و امکانات لازم برای پیشروی در این مسیر هستیم. به طور کلی، ترجیح می‌دهم از این مباحث تکراری عبور کنم. آن‌قدر ضعف‌های ساختاری داریم که در این ضعف‌های بزرگ حتی دانش مربیان و کیفیت بازیکنان به تنهایی نمی‌تواند ما را عبور دهد. در گذشته شاید این اتفاق می‌افتاد و موفقیت‌های لحظه‌ای بر همین اساس شکل می‌گرفت، اما با تغییرات بزرگی که در فوتبال امروزی رخ داده، دیگر داشتن مربی و بازیکن خوب به تنهایی نمی‌تواند تضمین‌دهنده موفقیت باشد. معتقدم، مشکل اصلی فوتبال ما فراتر از مباحث مربی و بازیکن است. در خیلی از زمینه‌ها احساس مهجور بودن این فوتبال و دور بودنش از واقعیت‌های امروز جهان فوتبال را می‌توانم ببینم. تا زمانی که این اصلاحات بزرگ صورت نگیرد، رسیدن به موفقیت حتی اگر هم رقم بخورد فقط گذرا و موقتی است.
وضعیت استقلال مقابل الوصل را چطور می‌بینید؟
آنها هم تیم خوبی هستند و بازیکنان و مربیان خوبی دارند، اما تصمیمات دیرهنگام و بازیکنانی که دیر به این تیم اضافه شدند عملا آن زمان طلایی را از این تیم گرفتند و این تیم باید در طول مسابقات به اهداف و ایده‌هایش نزدیک شود، در صورتی که می‌شد قبل از برگزاری اردو‌های پیش‌فصل در این مسیر حرکت کنند و جذب بازیکنان را سریع‌تر و قوی‌تر پیگیری کنند و در آن صورت احتمالا امروز در شرایط بهتری بودند. حالا مجبور هستند در مسابقات مسیر خود را پیدا کنند که می‌تواند در نتایج این تیم حداقل در ابتدای مسابقات در هر جامی که شرکت می‌کنند تاثیرگذار باشد. اما در مقابل الوصل هم می‌رسیم به ضعف ساختاری که باعث کاهش شانس موفقیت استقلال می‌شود، اما فوتبال است و ممکن است برای یک بازی، بتوانیم اتفاق بزرگی را رقم بزنیم. اما مهم است در صورت رقم خوردن این اتفاق بزرگ، ماندگار باشد و اگر غیر از این باشد یک جرقه است که زود خاموش می‌شود. مثل تمام این جرقه‌ها که فوتبال ما گاهی شاهدش بوده در رده‌های مختلف.
شانس کدام تیم (استقلال و سپاهان و تراکتور) برای رسیدن به موفقیت در آسیا بیشتر است؟
غیرقابل پیش‌بینی است، اما به واسطه ساختار تراکتور و سرمربی که دارد فکر می‌کنم شاید با یک مقدار اغماض شانس بیشتری برای موفقیت دارد.
